دریاچه مورزرد یاسوج؛ بهشت پنهان در دل کوه‌های کهگیلویه و بویراحمد

در شمال غربی شهر یاسوج و در ارتفاع ۲۱۸۰ متری از سطح دریا، دریاچه‌ای زیبا و آرام با نام دریاچه مورزرد یا آن‌گونه که محلی‌ها می‌گویند، برم دلی‌بو آرمیده است. این دریاچه بکر که یکی از جاذبه‌های طبیعی کمتر شناخته‌شده استان کهگیلویه و بویراحمد محسوب می‌شود، در ۱۳۵ کیلومتری شهر یاسوج قرار دارد و همچون نگینی نیلی در دل طبیعت سرسبز منطقه می‌درخشد.

دریاچه‌ای سه‌گانه با چشم‌اندازی کم‌نظیر

دریاچه مورزرد یاسوج

دریاچه مورزرد شامل سه دریاچه زیبا است که یکی از آن‌ها بزرگ‌تر از دو تای دیگر است و هر کدام در فاصله تقریبی سه کیلومتری از هم قرار گرفته‌اند. این مجموعه‌ی طبیعی بیش از ۳۵ هکتار وسعت دارد و عمق آن بین ۷ تا ۱۴ متر متغیر است. آب این دریاچه‌ها از چشمه‌های کارستی و روان‌آب‌های سطحی تأمین می‌شود و آن را به یکی از منابع آبی مهم منطقه تبدیل کرده است.

تنوع زیستی کم‌نظیر

دریاچه مورزرد محل زندگی گونه‌های مختلفی از جانوران آبی همچون ماهی کپور معمولی، قورباغه، مارآبی، مارماهی، لاک‌پشت و خرچنگ است. همچنین، پرندگانی نظیر مرغ ماهی‌خوار، اردک و غاز نیز در حاشیه این دریاچه‌ها زیست می‌کنند. این تنوع زیستی در کنار طبیعت بکر منطقه، آن را به مکان مناسبی برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی و پرنده‌نگری تبدیل کرده است.

طبیعت اطراف و پوشش گیاهی

اطراف این دریاچه‌ها با درختان بلوط، زالزالک و گل‌های زرد رنگ پوشیده شده است و زمین‌های حاصل‌خیز آن برای کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ترکیب این پوشش گیاهی متنوع با آسمان آبی و آب زلال دریاچه، منظره‌ای خیره‌کننده و آرامش‌بخش ایجاد کرده که تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برای گردشگران به ارمغان می‌آورد.

پیشنهاد ما :
تنگ گنجه‌ای یاسوج؛ دره‌ای خنک و سرسبز

دریاچه هپر؛ همسایه‌ی مورزرد

دریاچه مورزرد یاسوج

در غرب دریاچه مورزرد، دریاچه‌ای دیگر به نام هپر واقع شده است. هرچند وسعت آن کمتر است، اما از نظر گونه‌های جانوری و چشم‌اندازهای طبیعی، تفاوت چندانی با مورزرد ندارد. آب این دریاچه‌ها در نهایت به رودخانه ریش و سپس به رود کارون می‌ریزد.

امکانات گردشگری و مسیر دسترسی

با وجود زیبایی وصف‌ناپذیر، دریاچه مورزرد از زیرساخت‌های گردشگری مناسبی برخوردار نیست. مسیر دسترسی به این مجموعه حدود ۲۲ کیلومتر است که تنها ۱۲ کیلومتر آن ساخته شده و مابقی در حال احداث است. این محدودیت‌ها، از یک‌سو باعث کاهش بازدید شده، اما از سوی دیگر بکر بودن منطقه را حفظ کرده است.