در قلب استان خوزستان و در نزدیکی شهرستان تاریخی شوش، منطقهای با شکوه و ناشناخته به نام میشداغ قرار گرفته است؛ یکی از مهمترین زیستگاههای طبیعی ایران که با وسعتی بیش از ۲۵ هزار هکتار، نقش حیاتی در حفظ تنوع زیستی جنوب غرب کشور ایفا میکند.
نام «میشداغ» در زبان ترکی آذری به معنای «کوه گرم» است و به رشتهکوههایی اشاره دارد که در تابستان، گرمایی قابلتوجه دارند. با این حال، منابع آبی فراوان، پوشش گیاهی متنوع و حضور گونههای کمیاب جانوری، این منطقه را به یکی از امنترین پناهگاههای حیاتوحش ایران تبدیل کرده است.
پوشش گیاهی منطقه میشداغ شامل درختچههایی مانند کنار، بادام کوهی و کلخنگ است. همچنین، گیاهان دارویی متعددی مانند خاکشیر، آویشن، باریجه و کتیرا در این منطقه رشد میکنند. در فصل بهار، علفزارهای سبز و شکوفا، مناظری خیرهکننده پدید میآورند.
از نظر جانوری، این منطقه مأمن گونههایی چون گراز، بز وحشی، گرگ، قوچ، میش، شغال و روباه است. پرندگانی چون کبک، تیهو، عقاب طلایی، بحری و شاهین نیز در آسمان آن پرواز میکنند. خزندگان متعددی نیز در این زیستگاه حضور دارند. گرچه یوزپلنگ آسیایی احتمالاً در گذشته در این منطقه زیسته، اما اکنون اثری از آن نیست یا بسیار نادر است.
اهمیت منطقه میشداغ، تنها به تنوع زیستی آن محدود نمیشود. این منطقه نقش حیاتی در کنترل فرسایش خاک، حفظ منابع آبی و مقابله با شکار غیرمجاز دارد. همچنین بستری ارزشمند برای پژوهشهای زیستمحیطی و آموزشهای طبیعتمحور فراهم کرده است.
نحوه دسترسی:
برای رسیدن به منطقه میشداغ، باید ابتدا به شهر شوش سفر کرده و سپس از مسیر جاده شوش به اندیمشک، به سمت شمال غربی بروید. پس از عبور از روستاهایی چون بیتیوسف و چمشور، وارد جادههای فرعی و کوهپایهای میشوید. دسترسی به بخشهای مرکزی فقط با راهنمایی محیطبانان یا خودروهای آفرودی ممکن است.
نکات مهم برای بازدید:
بازدید از منطقه فقط با مجوز رسمی امکانپذیر است. به دلیل وجود حیوانات وحشی و مسیرهای سختگذر، سفر انفرادی توصیه نمیشود. تجهیزات ضروری شامل کفش مناسب، نقشه، دوربین دوچشمی و آب کافی را فراموش نکنید. هرگونه شکار، آتشافروزی یا رهاسازی زباله در این منطقه ممنوع است.
اگر به طبیعتی دستنخورده، کوهستانی آرام و تنوع حیاتوحش علاقهمندید، منطقه حفاظتشده میشداغ یکی از تجربههای فراموشنشدنی شما در استان خوزستان خواهد بود.
۰ نظر